Śmierć w tradycji Romów

W romskiej tradycji śmierć i pogrzeb są związane z wieloma zasadami i rytuałami. Romowie bardzo starannie ich przestrzegają gdyż wierzą, że po śmierci dusza zmarłego jeszcze przez pewien czas będzie obecna w pobliżu.

Po śmierci ważnym momentem jest przechodzenie z jednej strefy do drugiej. To moment negatywny, gdyż wiąże się z chwilą zawieszenia i niepewności.

Kiedyś tak bardzo obawiano się tej chwili, że Romowie nie mogli umierać w domu, w pobliżu żywych, a umierali w specjalnym namiocie lub we wozie. Obecnie wręcz wymagane jest, by Rom umierał w domu, w otoczeniu najbliższych.

Rodzina powinna być przy umierającym, by pomóc mu uporządkować wszystkie niedokończone sprawy. Gdy ktoś umiera bliscy otaczający go proszą o przebaczenie, gdyż boją się jego zemsty z zaświatów.

Romowie z wielkim szacunkiem odnoszą się do zmarłego, gdyż boją się jego złego ducha, ale także duchów innych zmarłych. W tradycji romskiej zmarłych uważa się za istoty obce i niebezpieczne, z tego też przekonania wynika strach przed nimi.